Waar kun je honden begraven?
Share
Er is hier de afgelopen decennia veel gebeurd en tegenwoordig zijn er verschillende manieren om op een waardige manier afscheid te nemen van je harige vriend. Om voorbereid te zijn op deze verschrikkelijke gebeurtenis, informeren wij u over alles wat u moet weten.
Inhoud: Honden begraven
- Begraaf de hond in je eigen tuin
- Honden laten cremeren
- Begraafplaats voor dieren
- Begraaf mensen en dieren samen
- Wanneer de dierenarts de hond begraaft
De mogelijkheden voor een hondenuitvaart
Als het om onze uitvaart gaat, zijn wij mensen ontzettend creatief en komen we met de meest bijzondere opties. Van de ruimte tot de lucht tot het begraven van diamanten: er zijn nauwelijks grenzen. In ieder geval niet zonder het benodigde geld.
In Duitsland is niet alles toegestaan, wie had dat ooit gedacht. Maar als het om onze geliefde honden gaat, zijn de regels versoepeld en zolang er geen goede reden tegen is, hebben hondenliefhebbers de vrije hand als het gaat om het begraven van hun viervoeter.
Beloon uw hond met onze hoogwaardige kauwproducten!
Begraaf de hond in je eigen tuin
Een optie die sommige mensen waarschijnlijk graag voor zichzelf zouden willen hebben. Liggend in je eigen tuin, met je eigen gezin. Maar hoewel er voor ons tweevoeters hele strenge regels gelden en een eigen tuin geen optie is, is het voor honden geen probleem om in hun eigen tuin begraven te worden.
Voorwaarde hiervoor is dat geen infectieziekte of epidemie de doodsoorzaak is. Daarnaast mag uw eigen eigendom geen deel uitmaken van een waterbeschermingsgebied.
Ook moet u vermijden dat u zich in de nabijheid van openbare paden of pleinen bevindt, maar drie tot vijf meter zou voldoende moeten zijn.
Ook moet de afstand tot het perceel van de buurman worden gehandhaafd, of moet er op zijn minst een afspraak worden gemaakt. Om te voorkomen dat wilde dieren het idee krijgen het lijk van uw hond op te graven, dient het graf diep genoeg te zijn, zo’n 50 tot 100 cm.
Dit voorkomt ook dat giftige stoffen die het gevolg zijn van ontbinding zich in het milieu verspreiden.
Houd er rekening mee dat graven aanzienlijk blijven zinken in de weken na de begrafenis. Daarom moet je bij het sluiten van het graf wat meer aarde op de grafplaats leggen, zodat er een kleine heuvel ontstaat. Zodra deze heuvel is neergedaald, kunt u het graf versieren met een grafsteen of steen.
In ieder geval moet de eigendomsstructuur duidelijk zijn, want terwijl begraven op eigen terrein in principe gratis is, kan begraven op openbaar terrein een boete tot 15.000 euro opleveren.
Huurders moeten daarom toestemming vragen aan hun verhuurder, in plaats van daden voor zich te laten spreken. Als begraven in de tuin geen optie is, zijn er gelukkig nog steeds goede alternatieven.
Honden laten cremeren
Het is moeilijk te geloven, maar nu laat bijna 80% van de mensen in Duitsland zich cremeren en begraven in een urn. Het is ook een populaire en nuttige optie voor hondenliefhebbers. Wel moet er onderscheid worden gemaakt tussen groepscrematie en crematie voor alleen een dier. De kosten kunnen hier flink variëren en uiteraard is deze laatste variant duurder. Maar ook de grootte van het dier kan een kostenfactor zijn. Uiteindelijk is de circa 100 - 300 euro voor een enkele crematie echter zeker zinvol, omdat dit de enige manier is waarop hondenbezitters de as van hun geliefde hond terug kunnen krijgen.
Iedereen die een urn ontvangt, kan deze uiteraard thuis op de open haard plaatsen of er een klein gedenkteken van maken, maar er zijn ook dierenbegraafplaatsen of andere mogelijkheden.
Begraafplaats voor dieren
Er is ook een begraafplaats voor huisdieren. Het werkt in principe precies hetzelfde. Iedereen die ooit iemand heeft moeten begraven, weet dat het niet goedkoop is. En honden kunnen ook al snel oplopen tot een paar honderd euro. Alleen al de begrafenis is een variabele kostenpost, maar daarnaast zijn er nog de huur voor de doorgaans vijfjarige periode en de kosten voor grafonderhoud. Naast de crematie is er, afhankelijk van de inspanning, ongeveer 400 euro verschuldigd.
Begraaf mensen en dieren samen
Een trend die steeds populairder wordt is het gezamenlijk begraven van mens en dier. Deze praktijk is in Duitsland nog niet wijdverspreid, maar gelukkig is het geen zeldzaamheid meer. Als u echter samen met uw viervoeter begraven wilt worden, moet u dit probleem vroegtijdig aanpakken. Het is nog niet op elke begraafplaats toegestaan. Het is zeker mogelijk om dit te veranderen, maar de eigenaar van de betreffende begraafplaats moet hiervan overtuigd worden. Hier moet een aantekening worden gemaakt met betrekking tot wijzigingen in de statuten. Er zijn in het verleden succesvolle voorbeelden hiervan geweest, maar het is niet gegarandeerd dat dit zal werken. Als er geen succes in zicht is, is de enige oplossing het verhuizen naar een andere begraafplaats. Aangezien er steeds meer begraafplaatsen voor dieren en mensen zijn, zou dit niet zo'n groot probleem moeten zijn.
Voorwaarde is uiteraard dat uw eigen hond al overleden is als de eigenaar hem krijgt. In de regel worden de viervoeters voor een gezamenlijke begrafenis gecremeerd en vervolgens als grafoffer aan hun eigen graf toegevoegd. De urn mag voor de overgang mee naar huis genomen worden. Ook als de hond na de mens overlijdt, is een gezamenlijke begrafenis mogelijk.
Als u voor de zekerheid wilt spelen, kunt u de gezamenlijke begrafenis met uw viervoeter in uw testament vastleggen en als het ware uw nakomelingen daartoe dwingen, ook al is dat hopelijk niet nodig. Gezamenlijke crematie is echter niet mogelijk.
Wanneer de dierenarts de hond begraaft
Als uw geliefde viervoeter bij de dierenarts overlijdt, zal de dierenarts meestal aanbieden om voor de rest te zorgen. Veel dierenartsen werken samen met dierenbegrafenisondernemers. Een begrafenis op een begraafplaats of op een dierenbegraafplaats is niet ongebruikelijk.
Als u de hele kwestie volkomen rationeel ziet en zo min mogelijk geld wilt uitgeven, kunt u het overleden dier ook overhandigen aan de karkassenverwijderingsinrichting of laten overhandigen aan de dierenarts. Meestal kost dit maximaal 30 euro. De karkassen worden vervolgens echter verwerkt tot diermeel of dierlijk vet, wat de meeste hondenliefhebbers niet lekker zullen vinden.
Conclusie
Hondenbezitters die hun geliefde vriend verliezen, moeten het verlies zelf verwerken. Iedereen die vervolgens een uitvaart moet organiseren, kan tegen zijn eigen grenzen aanlopen. Het is beter om alle belangrijke stappen van tevoren te regelen. Weten dat voor alles gezorgd is en dat er een fijn plekje klaar staat voor je trouwe viervoeter kan zeker helpen als je rouwt.