Hoe zien honden? Bekijk de wereld door puppyogen
Hoe zien honden eigenlijk? Heb je jezelf dat al afgevraagd? Voor ons mensen is de wereld kleurrijk, maar voor andere levende wezens ziet deze er vaak heel anders uit.
Voor onze gedomesticeerde honden is visuele waarneming – of helemaal niet – van ondergeschikt belang. Hun visuele vaardigheden dateren uit de tijd dat honden vooral jagers en “wolven” waren. Om succesvol te zijn, moesten ze in de schemering goed kunnen zien en vooral bewegingen snel kunnen herkennen. Het zien van kleuren in alle details was daarentegen nooit bijzonder belangrijk of voordelig.
Inhoud: Hoe honden zien
- Hoe is het oog van de hond opgebouwd?
- Honden zien beter in het donker
- Welke kleuren zien honden?
- Beweeg – zodat uw hond u kan zien
- Meer overzicht – gezichtsveld van honden
- Conclusie
Hoe is het oog van de hond opgebouwd?
Als je de structuur van het hondenoog van dichterbij bekijkt, lijkt het eigenlijk op dat van een mens. Het oog wordt bedekt door de bovenste en onderste oogleden, evenals door het knipvlies, dat in het onderste ooglid ligt.
We hebben nog steeds het knipvlies, maar alleen als een klein stukje bindweefsel dat je in de binnenhoek van je oog kunt zien als je in de spiegel kijkt.
Het gezichtsorgaan van de hond wordt omgeven door de witte dermis, die aan de voorkant overgaat in het transparante hoornvlies. Daarachter ligt de iris (ook wel iris genoemd) met de pupil. Het netvlies bevat de visuele cellen die gevoelig zijn voor licht. Iets hoger ligt de gele vlek, het punt van het scherpste zicht, ook voor onze hond.
De verschillen met het menselijk oog betreffen vooral de achterkant van het oog. Naast een heel fijn netwerk van zenuwweefsel bevat het netvlies ook twee verschillende soorten lichtontvangers: kegeltjes en staafjes.
Terwijl de staafjes op het netvlies verantwoordelijk zijn voor de lichtgevoeligheid en licht-donkerafdrukken, zorgen de kegeltjes voor kleurherkenning en scherp zicht. Honden hebben veel meer eetstokjes dan wij.
Ontdek onze selectie premium hondenkluiven!
Honden zien beter in het donker
Omdat honden veel meer lichtgevoelige staafjes in hun ogen hebben, zien honden in de schemering en in het donker helderder en beter dan wij mensen. Je hebt simpelweg minder licht nodig om goed te kunnen zien.
Met behulp van het zogenaamde tapetum lucidum, een speciale, reflecterende laag die zich in het netvlies bevindt, wordt bovendien het invallende licht versterkt. Dit zorgt overigens ook voor de typische reflectie van de ogen van nachtdieren als ze in het donker verlicht worden.
Je hebt dit waarschijnlijk wel eens meegemaakt tijdens het rijden in het donker! Honden zien eigenlijk even goed overdag als 's nachts. Er zijn echter honden waarbij deze laag verkleind is of soms geheel ontbreekt.
Er kan worden aangenomen dat deze honden - b.v. B. Australian Shepherds of Catahoulas – kunnen minder goed omgaan in het donker dan hun tegenhangers zonder dit genetische defect.
Welke kleuren zien honden?
Honden hebben echter slechts twee verschillende soorten kegeltjes. Deze zijn verantwoordelijk voor het zien van blauwviolet en geel. Honden kunnen de kleur rood of groen niet waarnemen zoals wij mensen dat kunnen.
Ze zijn, zo je wilt, rood-groenblind: rood lijkt voor hen geel, groen zien ze helemaal niet en paars lijkt alleen maar grijs. Wanneer u met uw hond in de tuin speelt, moet u er rekening mee houden dat een rood speeltje op een groen gazon alleen voor ons mensen goed zichtbaar is. Honden kunnen echter gemakkelijk objecten en objecten zien en onderscheiden die blauw of paars zijn.
Een blauwe bal in het spel wordt veel beter gezien! Zelfs een blindengeleidehond kan de signalen van een verkeerslicht niet correct interpreteren louter op basis van de kleuren. Waarschijnlijk gebruikt hij andere oriëntatiehulpmiddelen, zoals de positie of de verschillende helderheid van de signalen.
Honden kunnen echter veel beter onderscheid maken tussen verschillende grijstinten dan mensen. Over het algemeen ziet uw hond de wereld minder kleurrijk dan u.
Beweeg – zodat uw hond u kan zien
Honden zijn van nature ontworpen om voorwerpen te sorteren op belangrijkheid. Harige vrienden zijn wat bijziend en kunnen minder goed objecten detecteren die niet bewegen.
Het oog van de hond is ontworpen om de horizon af te scannen op beweging. Zodra een object beweegt, kunnen ze het zelfs vanaf een afstand heel goed zien, dat wil zeggen zodra een prooidier ontsnapt.
Dit verklaart ook waarom wilde dieren gewoonlijk dood blijven staan als ze honden of wolven zien. Omdat dit je allerbeste kans is om niet gezien te worden. Je kunt zo ver gaan dat honden nauwelijks iets herkennen dat stilstaat. Een verhuizende hondeneigenaar is een grote hulp voor de hond.
Hoe honden beweging waarnemen, wordt ook beïnvloed door hun individuele schedelvorm.
Het visuele systeem is bij korthoofdige hondenrassen anders dan bij honden met lange, smalle snuiten: de zone van het scherpste zicht strekt zich niet uit over het hele netvlies, maar is geconcentreerd op de zogenaamde gele vlek, zoals bij mensen.
Kortharige hondenrassen zoals de mopshond kunnen bewegingen die op korte afstand direct voor hun ogen plaatsvinden duidelijker zien en ze beter fixeren dan honden met lange hoofden. Bewegingen die plaatsvinden in de ooghoek van de kortsnuithond of aan de rand van zijn gezichtsveld zijn echter slechts in beperkte mate zichtbaar.
Langharige honden zoals B. Greyhounds kunnen bewegende dingen gemakkelijker volgen en hoeven daarvoor niet te bewegen of hun hoofd te draaien.
Meer overzicht – gezichtsveld van honden
Net als bij de gele vlek hangt het gebied dat een hond kan zien af van de vorm van zijn schedel en ook van de positie van zijn ogen.
Het gezichtsveld van honden is groot, het kan zich uitstrekken tot 240 graden, terwijl het gezichtsveld van mensen maximaal 180 graden bedraagt. Hierdoor kan de hond gemakkelijker een groot gebied afzoeken naar prooien.
Dit betekent echter dat de ruimtelijke waarneming niet zo goed is als die van de mens. Hoe langer het hoofd en hoe meer zijwaarts de ogen, hoe groter het gezichtsveld.
Hij verliest echter zijn ruimtelijke visie. Met ronde hoofden en korte neuzen is het gezichtsveld aanzienlijk kleiner.
Conclusie
Samenvattend: vergeleken met het menselijke gezichtsvermogen is het gezichtsvermogen van honden beperkt in termen van scherptediepte, kleurenzicht, accommodatie (de aanpassing van het oog aan een afstand) en gezichtsscherpte.
Kwaliteiten als zien bij slechte lichtomstandigheden, het waarnemen van beweging, het vergroten van het gezichtsveld en het onderscheiden van grijstinten zijn bij honden veel beter ontwikkeld.
Ook in het dagelijks leven of bij het spelen met uw hond heeft u er veel baat bij om af en toe door de ogen van een hond naar de wereld te kijken. Als u uw hond een plezier wilt doen, kies dan voor blauw speelgoed, dat hij het beste kan zien en zelfs in een weiland gemakkelijk visueel kan onderscheiden.
De hond mag bij behendigheid alleen rood gemarkeerde contactzones of een rode tunnel herkennen als hij er recht voor staat. En als uw viervoeter u niet meteen opmerkt, bent u misschien gewoon nog niet verhuisd.
Als u soms niet begrijpt hoe uw hond reageert en wat hij waarneemt, verander dan uw perspectief en neem gewoon zijn standpunt in!
Hondensnacks van hoge kwaliteit om uw hond te verwennen, nu verkrijgbaar!
