Vis voor honden

Het valt op dat veel huisdiereigenaren nog steeds aarzelen om regelmatig vis aan te bieden aan hun trouwe metgezellen – hetzij als onderdeel van een rauw dieet, hetzij als natvoer . Houd er echter rekening mee dat vis voor honden niet alleen vlees van hoge kwaliteit biedt, maar ook een verscheidenheid aan waardevolle ingrediënten bevat voor een uitgebalanceerd hondendieet. Van omega-3-vetzuren tot vitamines en mineralen: de nutriëntendichtheid van vissen kan de gezondheid en het welzijn van onze harige metgezellen aanzienlijk ondersteunen. Daarom is het tijd om het belang van regelmatig visvoer voor onze honden te erkennen en dit te integreren in hun dagelijkse voedingsplanning.

Vitamine D speelt een cruciale rol in het lichaam omdat het het botmetabolisme reguleert en de opname van calcium en fosfor ondersteunt. Het wordt voornamelijk opgeslagen in de lever en het vetweefsel en is een van de in vet oplosbare vitamines.

Hoewel weinig voedingsmiddelen rijk zijn aan vitamine D, behoren bepaalde vissoorten zoals haring, ansjovis, sardines, zalm, tonijn en makreel, evenals levertraan, tot deze soorten. Hoewel eierdooiers en zuivelproducten ook vitamine D bevatten, zijn ze vaak niet voldoende om aan de behoeften van de hond te voldoen.

In tegenstelling tot mensen kunnen honden vitamine D niet voldoende synthetiseren via hun huid door blootstelling aan de zon. Het is daarom belangrijk dat ze vitamine D uit hun voeding halen.

Voor honden wordt een dagelijkse inname van ongeveer 10 IE vitamine D per kilogram lichaamsgewicht aanbevolen. Dit komt overeen met ongeveer 0,25 µg vitamine D. Tijdens de groei, dracht, lactatie of bepaalde ziektes kan de behoefte van de hond hoger zijn.

Omdat vitamine D wordt opgeslagen in de lever en het vetweefsel, is het voldoende om de hond één keer per week hiervan te voorzien. Een dagelijkse dosis is niet nodig.

Soorten vis die bijzonder rijk zijn aan vitamine D zijn onder meer:

• Haringen
• Ansjovis
• Sardines
• Zalm
• tonijn
• Makreel

Naast het vitamine D-gehalte leveren vooral vette vis waardevolle omega-3-vetzuren. Over het algemeen geldt dat hoe vetter de vis en hoe kouder zijn leefgebied, hoe meer omega-3-vetzuren hij bevat.

Omega-3-vetzuren zijn essentiële voedingsstoffen die via de voeding moeten worden geconsumeerd. Terwijl honden voldoende omega-6-vetzuren binnenkrijgen uit vleesbestanddelen, is het belangrijk om hun dieet aan te vullen met visolie, lijnzaadolie of vis om voor voldoende omega-3-vetzuren te zorgen.

De belangrijkste omega-3-vetzuren zijn α-linoleenzuur (ALA), eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Lijnzaadolie bevat vooral ALA, terwijl vis en visolie vooral EPA en DHA bevatten.

Omega-3-vetzuren spelen een cruciale rol in het lichaam en hebben belangrijke functies zoals ontstekingsremmend, hersenontwikkeling en het bevorderen van het leervermogen.

De meeste omega-3-vetzuren (EPA en DHA) zijn te vinden in:

• tonijn
• haring
• Zalm
• makreel
• Sardines

Laten we nu eens kijken naar de soorten vis die rijk zijn aan jodium. Vis is een uitstekende natuurlijke bron van jodium, maar de niveaus variëren sterk, afhankelijk van het type vis. Over het algemeen hebben zeevissen een aanzienlijk hoger jodiumgehalte dan zoetwatervissen, omdat zeevissen jodiumrijke algen in hun dieet opnemen. Jodium is een essentieel onderdeel van de schildklier en speelt een belangrijke rol in de functie en energiebalans. De meeste voedingsmiddelen bevatten niet genoeg jodium om aan de behoeften van de hond te voldoen! Het is daarom essentieel om jodium toe te voegen, hetzij via zeewiermeel, jodiumtabletten of de consumptie van zeevis. Een volwassen hond heeft ongeveer 15 µg jodium per kg lichaamsgewicht per dag nodig. Opgroeiende honden, drachtige of lacterende teven hebben aanzienlijk meer jodium nodig.

De jodiuminname moet regelmatig zijn, maar niet noodzakelijkerwijs dagelijks. Het is voldoende om jodiumrijke vissen 1-2 keer per week te voeren, op voorwaarde dat deze voldoende jodium bevatten om aan de wekelijkse behoefte te voldoen.

Vissen rijk aan jodium zijn:

• koolvis
• Schelvis
• kabeljauw

Uiteindelijk kunt u uw hond rauwe of gekookte vis aanbieden, afhankelijk van zijn voorkeuren. Bij kleinere vissen zijn de botten flexibel en kunnen ze zonder problemen aan honden met rauwe vis gevoerd worden. Bij grotere vissen is het raadzaam om de botten te verwijderen om mogelijke verwondingen te voorkomen.

Wees voorzichtig met thiaminasen

Niet alle vis is geschikt om rauw te eten, omdat sommige (zoals haring, ansjovis en sprot) een enzym bevatten dat thiaminase wordt genoemd. Dit enzym breekt thiamine af, ook wel vitamine B1 genoemd, en kan tot een tekort leiden. Daarom moeten vissen voor honden die thiaminase bevatten, worden ingevroren voordat ze worden gevoerd om het enzym te deactiveren. Als alternatief kan de vis ook worden gekookt om voldoende thiaminetoevoer te garanderen.